tAVŞANdELİĞİ :mentalKLINIK
22 Ekim – 21 Kasım
GALERİST / GALATASARAY
İstiklal Caddesi Mısır Apt. 163/4, Beyoğlu, İstanbul
Bildiğimiz dünyanın sınırında, tasarlanmış olanın gözardı edilmiş parçasında, alışılmışın dışında şeylerin hareketi yeni biçimler yaratıyor. İmkansız mükemmellikleri ve kasıtsız kusurları mekanın, biçimin, nesnenin olumsuzlaması aslında. Baştan çıkarıcılıklarının bizi sürüklediği temastan bilerek kaçınıyoruz. Bu yüzden tanıdık mekanın sınırlarında dolaşıyoruz. Hiçbir yer bir koridora açılmıyor ve her yer bir geçit. Bu çelişkinin yarattığı sıkışma mekanın atmosferini belirliyor. Bununla yüzleşmek hem bir özgürleşme ihtimali hem de yıkım.
Gerçek dünyadan eksiltilmiş hacimleri galeri mekanında arttırılmış olarak karşımızda buluyoruz. Bu yanılsamalı görünümler, ait oldukları yerde doğrudan veya dolaylı başka bir şey ifade ediyorlardı. Şimdi tek başlarına, varlık nedenleri ve nitelikleri doğal sonucuna vardırıldığında ve ortaya çıkan çatışmalı bütünlükleri geçici olarak dondurulduğunda sadece burada ve bu zaman için geçerli değerli bir soruyu bize yöneltiyorlar.
Tarihin bekleme salonundaki mülteciler olarak bütün üst üste binmiş yeraltı kıtalarının kırılıp parçalanmasına tanıklık ederken, bu parçalı gerçekliğin yansımalarının nasıl ilişkilendiğini düşünmek için vaktimiz var. Şu soruyu sormalıyız belki, belirsizliklerin karşı karşıya gelmesiyle ortaya çıkan gerilimli nesnelerin tutarlı bir dili mümkün olacak mı?
tAVŞANdELİĞİ sergisi ile :mentalKLİNİK atmosfersiz yıldızların olay ufkunda dolanıyor.
rABBIThOLE
:mentalKLINIK October 22nd –November 21th 2009 GALERIST / GALATASARAY
İstiklal Caddesi Mısır Apt. 163/4, Beyoğlu, İstanbul
Movements of things are creating new forms in unordinary areas, around the ignored components of the designed and at the limits of the world we know. Their impossible perfection and unintended defects are, in fact, the negations of space, form and object.
We deliberately avoid the contact into which their seducements drifted us. Therefore, we are wandering on the limits of familiar space. Nowhere opens up to a corridor and everywhere is a gateway. The jam out of this conflict determines the atmosphere of the space. A confrontation with it is both a potential for emancipation, and a disaster.
We find the volumes subtracted from the real world as augmented in the exhibition space.
These illusionary images, directly or indirectly, have meant different things at where they belonged. Now on their own, when their raisons d’être and qualities are brought to their natural ends, and their emergent conflicting unities are temporarily frozen, they pose a question to us only worthwhile here and now.
While we, as refugees in the waiting room of History, bear witness to the shattering and fragmentation of all the overlapping subterranean continents, we still have time to reflect upon how the reflections of this fragmental reality are related. Maybe, we should ask this question: Is it possible to ever have a consistent language of tense objects, emergent of the encounters of uncertainties?
With rABBİThOLE exhibition, mentalKLİNİK is wandering around the event horizon of stars without an atmosphere.
